یـک حِـس نـوشـت ...

دو کوچه پایین تر از پارک ،

برای فرار از هوس ...

به سوی نیمکت خاطره ها دویدم ؛

نشستم .

امّا ،

دو ردیف پایین تر ...

روی نیمکتی عاشقانه ؛

تو را ...

دست در دست بستگان دیروز ؛ امروز ؛ فردا دیدم ...

شرمم آمد .

فالِ حافظِ مرغ ِ عشق ِ خاطراتمان را ( خوش یُمنی فال )

در قفسی باز ...

بدون مرغ عشق ،

به دو ردیف نیمکت بالایی فروختم !

.............................................

پیمان دانشفر